İyi Bir Anne Baba

 Nasıl iyi bir anne baba olunur?

Yani bazı çocuklar ailelerinin katı tutumu yüzünden asi olurken,bazı anne babalar ise gevşeklikleri yüzünden çocuklarını kaybediyor edepsiz olmalarına sebebiyet veriyorlar,bazıları da çocuklarını sürekli takip ediyorlar,onlara tam olarak güvenmek mi lazım yoksa doğrusu gözlerin sürekli üzerinde olması midir?

Bunun ortası nedir?

Çocuklarımız bize emanet biz onların sahibi değil,emanetçisiyiz.

Ahlakını güzel bir şekilde geliştirmek,iyi eğitmek için disiplinli davranmak,tabiri caizse ipin ucunu sıkıca tutmak ama çocuğa hareket alanı bırakarak, bizim her daim onların arkasında olduğumuz güvenini vererek hareket etmeliyiz.

İnatlaşmaya gitmeden saygınlığı korumalı

–Anne- babanın çocuk üzerinde ısrarlı olduğu; olmazsa olmaz konular olmalı, gereksiz konularda inatlaşmaya girip saygınlığı yitirmemeli.

Örneğin yemek yemesi, (aynı standartlarda olan bizim beğendiğimiz) kıyafeti giymesi ya da seçmesi gibi…

Detay konularda mümkün olduğunca anlayışlı olup, ahlak ve eğitimine ait konularda kararlı ve istikrarlı olmalı.

Tabi bunu yaparken yöntemimiz yumuşak ve sevecen olmalı.

Öncelikle her zaman övme, yüreklendirme, ödül yöntemi kullanılmalı.

Eğer bu yöntem hiç etkili olmuyorsa,o zaman bazı sevdiği şeylerden mahrum ederek yerleşmesi gereken davranışı yerleştirmeliyiz.

Her çocuk ayrı bir kainattır

-Fazlaca sertlikte güç eksikliğidir, fazlaca yumuşaklık gibi.

Esas marifet çocuğun karakterini,iç dünyasını keşfedip ona uygun yöntemi uygulamaktadır.

Mesela içe dönük hassas bir çocuğumuza hafif cezalı davranmak daha etkilidir.

Ya da ona insanların önünde düşeceği durumu hatırlatmak onun için ne kadar rencide olabileceğini hissettirmek daha etkili olabilir.

Dışa dönük bir çocuğa ise bu tarz şeyler çok etkili olmayıp onun heyecanını arttıracak ödüller vaad etmek daha caydırıcı olur.

Yani her çocuk ayrı bir kainattır ve ayrı bir sistem ister.

Bir de beklentilerimiz çocuğun yaş, cinsiyet ve gelişim özelliklerine uygun olmalıdır.

Örneğin küçük bir çocuğun kırılacak eşyaların bulunduğu bir ortamda,onlara dokunmadan oynamayı öğrenmesi fazla bir beklentidir.

Her çocuğun bir oyun ortamına ihtiyacı vardır.

Hiperaktif çocuğa sahip bir annenin gittiği misafirlikte çocuğunun en fazla bir saat uslu durabileceğini bilmesi gerekir.

Yoksa sonuçlar her iki taraf için de zorlayıcı olacaktır.

Sevgisiz disiplin olmaz

-Sevgiyi alan çocuk disiplin kurallarına daha iyi uyum sağlar.

Çocuğumuzla kaliteli bir iletişim içinde olup vakit ayırmak çocuğumuzun en çok anlayacağı sevgi belirtme yöntemleridir.

Okul öncesi ve ilkokul dönemindeki çocukla oyun oynayarak, ergen yaştaki çocuğumuzla arkadaşça vakit geçirerek sevgimizi göstermeliyiz.

Disiplinin geçerli olması için sevginin iyi hissettirilmesi gerekir.

Sevgiyi hissettirmeden verilen disiplin kuralları sadece otoriteden öteye geçmez.

Kıyamamak adına vermemiz gereken eğitimi verememek de fazlaca yumuşaklığa girer.

Sevgi ve disiplini dengeli bir şekilde alan çocuk kendi içinde barışık ve dengeli olur.

Her çocukta disiplin beklentisi vardır

Disiplin eksikliği çeken çocuk güç ihtiyacı içindedir ve “bakalım bana ne zaman hayır denecek” diye sınırları zorlamaya çalışır. Hayır anlamındaki tepkiyi gördüğünde rahatlar.

”Annem babam beni takip ediyor yönetiyor, güçlü bir anne babaya sahibim” diye hisseder.

Sınırsızlık içerisinde olmak yerine,belli sınırlar dahilinde olduğunu bilmek,her çocuk ve her kişi için ihtiyaçtır.

Bu sebeptendir ki yetişkinler için de din kuralları ve yaratıcı otoritesi ihtiyaçtır.

Psik.TubaErdönmez Yıldırım

http://myakwa.wordpress.com/ruh-sagligimiz/soru-cevap/nasil-iyi-bir-anne-baba-olunur/